Czy Twoje dziecko to typowy niejadek?

01.

Czy noworodek mający problemy ze ssaniem powinien zostać poddany terapii?

Początkowy etap karmienia noworodka, bywa często etapem budzącym wiele frustracji i stresu, zarówno u mamy jak i u dziecka. Szczególnie jeśli na „mlecznej drodze” pojawiają się trudności, a dodatkowa presja otoczenia, oczekiwania i emocje, wpływają niekorzystnie na cały proces karmienia. Rodzic może nie do końca wiedzieć, do kogo udać się najpierw, żeby pomóc sobie i dziecku wejść na właściwe tory. I tu w pierwszej kolejności pojawia się neurologopeda, który oceni budowę anatomiczną wnętrza jamy ustnej noworodka.

✓ Dobierze odpowiednią pozycję do karmienia.
✓ Dopasuje butelkę i smoczek do możliwości dziecka.
✓ Wdroży odpowiednie działania mioterapeutyczne.
✓ A w razie konieczności, zaleci konsultację u fizjoterapeuty, osteopaty, doradcy laktacyjnego czy laryngologa.

W procesie karmienia, praca zespołowa odgrywa znaczącą rolę.

02.

Jakie niepokojące symptomy/objawy powinny wzbudzić naszą czujność, jeżeli chodzi o karmienie?

✓ zaburzony odruch ssania,
✓ trudności w pobieraniu mleka z piersi czy butelki,
✓ ulewanie
✓ odgłosy podczas karmienia (klikanie/cmokanie),
✓ męczliwość, niepokój, prężenie ciała,
✓ wylewanie mleka kącikami ust,
✓ wargi pokryte pęcherzykami,
✓ nadmierne krztuszenie się podczas jedzenia,
✓ wygórowany odruch wymiotny,
✓ problemy z połykaniem pokarmów, żuciem, gryzieniem, refluks,
✓ widoczne duże kawałki produktów w kale dziecka.
✓ upychanie jedzenia w policzkach i w konsekwencji, utrudnione przełknięcie.
✓ utrzymujące się trudności w pobieraniu pokarmu z łyżeczki, piciu z otwartego kubka.
✓ niechęć w rozszerzaniu diety, awersje pokarmowe, wybiórczość pokarmowa, niechęć do próbowania produktów o różnej konsystencji, fakturze, smaku, zapachu, kolorze.

To czerwone flagi, który powinny nas skłonić do konsultacji u specjalisty.

Ponadto karmienie alternatywne (sonda/PEG), a także zaburzenia karmienia u dzieci przedwcześnie urodzonych, z chorobami genetycznymi, ze spectrum autyzmu, również są wskazaniem do konsultacji.

03.

Jakie mogą być konsekwencje zaburzeń na tym etapie i w wieku późniejszym?

✓ przetrwały odruch ssania,
✓ wzmożone napięcie mięśniowe,
✓ dolegliwości ze strony układu pokarmowego,
✓ niedobory pokarmowe,
✓ spadek masy ciała,
✓ ograniczony repertuar spożywanych produktów, a także trudności natury logopedycznej

To jak wypracujemy sobie aparat mowy podczas nauki jedzenia i picia, będzie rzutować na nasze późniejsze umiejętności artykulacyjne. Co więcej, nie dostarczając odpowiedniej stymulacji wnętrza jamy ustnej, we właściwym dla tego etapu momencie, możemy spotkać się z konsekwencjami jakimi będą:
✓ ssanie kciuka, języka, warg, policzków,
✓ żucie i gryzienie palców, ołówków, zabawek czy przedmiotów codziennego użytku,
✓ bruksizm, zgrzytanie zębami, zaciskanie zębów czy wymuszone ustawienie żuchwy. Dzieje się tak ponieważ dziecko będzie miało silną potrzebę stymulacji intraoralnej (stymulacja czucia głębokiego, odwrażliwianie śluzówki wnętrza jamy ustnej).

Powyższe parafunkcje narządu żucia, będą manifestowały się późniejszymi wadami zgryzu u dziecka, nieprawidłową pozycją spoczynkową języka i warg, czy wadami wymowy, jak chociażby seplenieniem międzyzębowym.

04.

Jak wygląda terapia?

✓ Przede wszystkim zaczynamy od rzetelnego wywiadu, by wykluczyć czynniki środowiskowe i dowiedzieć się, jak przebiegał proces karmienia od urodzenia.
✓ Czy pojawiły się w tym okresie sytuacje traumatyczne dla dziecka, oraz jakie są jego dotychczasowe doświadczenia.
✓ Następnie przechodzimy do oceny kompetencji motorycznych dziecka, zarówno w obszarze całego ciała, jak i ustno-twarzowym, by wykluczyć anatomiczne nieprawidłowości, bądź takie, które wymagają wsparcia innych specjalistów.

Terapia karmienia jest dostosowana do bieżących potrzeb, deficytów i możliwości dziecka. Począwszy od stymulacji sensorycznej, polegającej na oswajaniu z różnymi fakturami, konsystencjami czy zapachami. Po terapię manualną oraz naukę prawidłowego połykania, gryzienia oraz żucia.

05.

Co należy zabrać na wizytę?

✓ Filmy oraz zdjęcia przedstawiające spożywanie posiłków przez dziecko, z uwzględnieniem otoczenia, krzesełka do karmienia, akcesoriów.
✓ Akcesoria do karmienia, z których dziecko aktualnie korzysta (łyżeczka, bidon, kubek, butelka)
✓ Jeden posiłek (porcja mleka modyfikowanego, słoiczek, posiłek przygotowany wcześniej w domu i przyniesiony w termosie)
✓ Listę spożywanych produktów oraz tych, do których dziecko posiada awersję Dzienniczek żywieniowy – tygodniowy rozkład posiłków, z uwzględnieniem: rodzaju podawanego posiłku, godziny podania, czasu trwania, ile zostało zjedzone z przygotowanej porcji, oraz jaka była forma podania posiłku (butelka, pierś, łyżeczka, kubek, reka, PEG/sonda). Przekąska tj. herbatniki, paluszki, wafle ryżowe to też posiłek.